اين اعوجاج در بحراني ترين قسمت تونل از نظر زمين شناسي يعني كلاسهاي C₁ و C₂    بوجود آمده، با توجه به اينكه جنس مصالح در اين قسمتها بسيار سست و ريزشي و آبدار بوده ، گاها بعد از حفاري و قالب بندي و حين اجراي بتن پوشش اوليه ، ريزش صورت گرفته و اين ريزش در قسمتهاي پايين مقطع ، گلبرگهاي قالب را بسوي مركز تونل خم نموده و بدينصورت مقطع تونل در قسمت پاشنه و پايين ديواره معمولا بيرون آمدگي داشته است. در زمان اجراي پوشش ثانويه جهت حل مشكل تصميم گرفته شد كه قسمتها ياد شده بوسيله چكش مكانيكي تراشيده شده وسپس پوشش ثانويه صورت گيرد كه متاسفانه در چندين نقطه به محض شكستن قسمت كوچكي از بتن هاي داخل مقطع آمده  ريزش خاك شروع ميگرديد و ادامه عمليات را با مشكل و خطر ريزش تونل مواجه ميكرد. لذا به ناچار از تراشيدن بتن ها صرفنظر گرديد و مشاور طرح جهت كم كردن اعوجاج موجود در آن قسمتها تمهيداتي فراهم نمود تا با تقويت مقطع بوسيله ميلگرد ضخامت بتن به حداقل ممكن برسد. ولي عليرغم تمام تمهيدات ياد شده ايجاد اعوجاج موجود، اجباري بوده كه به پروژه تحميل گرديده است، چرا كه  اگر در پوشش اوليه و هنگام ريزش عمليات بتن ريزي جهت برداشت ريزش قطع ميگرديد وضعيت مقطع و ريزش بگونه اي بود كه قطعا مقطع تونل پر ميشد و معلوم نبود كه عبور از ريزش ميسر ميگرديد يا خير آنچه مسلم است كوچكترين ريزش انجام شده در تونل موجب صرف چندين ماه عمليات تزريق و هزينه بسيار سنگيني به پروژه مي گرديد، لذا جهت پرهيز از مسائل ياد شده تصميم به اجراي بتن در همان وضعيت ريزش گرفته شد و ناچار اين مطلب موجب ايجاد اعوجاج در تونل گرديد.