وجود آب زير زميني از عوامل ناپايداري تونلهاست و به غير از مشكلاتي كه در حين حفاري ايجاد مي كند, با ايجاد فشار هيدرواستاتيك زياد به پوشش تونل مشكلاتي را به همراه مي آورد. بطور كلي تونلهايي كه در بالاي سطح ايستايي واقعند, از پايداري بيشتري برخوردارند.

علاوه بر مشكل فوق مي توان به قابليت خورندگي آب كه باعث آسيب رسيدن به بتن و آرماتورهاي مسلح كننده آن مي گردد, اشاره كرد. نكته ديگر آنست كه جريان آب به داخل تونل مي تواند در حين بهره برداري لغزندگي سطح جاده و فرسايش آنرا نيز به همراه داشته باشد. مجموع مشكلات فوق ارائه راهكاري مناسب براي رهايي از مشكل آب زير زميني را الزامي مي كند.

تونل كندوان در مسير خود از مناطق متنوع زمين شناسي با خصوصيان مختلف عبور مي كند. بعلت تنوع اين خصوصيات , طراحي تونل در قسمت هاي مختلف با اختلافاتي همراه است كه اين امر نه تنها در طراحي سازه اي پوشش نهايي, بلكه در سيستم آب بندي و زهكشي تونل نيز به چشم مي خورد.

وجود تاقديسها و ناوديسهاي متعدد و گسله هاي فراوان, آبراهه ها گلسله اي و فرو نشست هاي زمين بطور موضعي نشانگر عملكرد فعال تكتونيك در اين منطقه مي باشد. ضمن آنكه جهت گيري اين گسله ها و موقعيت عوارض زمين شناسي و ساختار مصالح منطقه تونل كندوان به گونه ايست كه تقريبا در تمام طول تونل نشت آب وجود دارد. هم امتداد شدن تقريبي بعضي گسله ها با راستاي تونل, هدايت آب به سمت تونل را با شدت و تمركز بيشتري باعث شده است.

به دليل مسائل اجرايي و ملزومات سازه اي, ايجاد درزهايي در پوشش نهايي اجتناب ناپذير مي باشد. به منظور آب بندي اين درزها استفاده از مواد لاستيكي مخصوصي بنام واتراستاپ در طرح نهائي پوشش پيش بيني شده است.

با استفاده از نتايج تحليل هاي انجام شده سيستم آب بند و زهكش پوشش نهايي در طول تونل تهيه و بصورت نقشه هاي اجرايي و دفترچه محاسبات تهيه و ارائه شده است.

شكل (10) نقشه تيپ سيستم آب بندي و زهكش را نشان مي دهد.

با توجه به ميزان آب گذري زياد سيستم نسبت به ميزان آب داخل تونل , عوامل كاهنده آبگذري از جمله رسوب گذاري در سيستم و يا نفوذ مصالح ريزدانه تاثيري در عملكرد سيستم حتي در دراز مدت نخواهد داشت.

Last Update , 14-July-2002 16:41:16
© 2002 Islamic Republic Of  IRAN - Ministry Of Road & Transportation